Ketu s’do jem do jem larguar Ne toke I tretur si te tjeret Ne kafenene e preferuar Nuk do me shohin kamarieret Dhe neper udhet ku kam ecur S’do ndihet kolla ime e thate Mbi varrin tim do te rrije I heshtur Nje qipariz si murg I ngrate Ti do trishtohesh atehere Se s’do me
Kujdes me fjalen,zonjez me cante Kujdes me fjalen dhe ti zoteri Pushteti i fjales eshte i vecante Gatuan male dhe kakerdhi. Me fjalen rrjedhin perenj me mjalte Pikojne cezma me helm te zi Kujdes me fjalen zonjez me cante Kujdes me fjalen dhe ti zoteri! Nga fjala humben Jude e Pilate Stratege e mbreter me
Deshta, shum’ kam dasht-dishrue që me këng të trimnoj, me fjalen tënde të ndrydhun të ngrej fuqitë prej gjumit… Këndova (dhe kur m’ishte ndalue) se liria do të vinte edhe për ty, të përbuzun. Këndova mbi ditët fatlume që do të lindshin, pa dhun, n’agimin e lirisë për ty me popujt këtu e ngjeti, mbi
Ca pika shiu ranë mbi qelq. Për ty unë befas ndjeva mall. Jetojmë të dy në një qytet, Dhe rrallë shihemi sa rrallë. Edhe m’u duk pak e çuditshme Si erdh kjo vjeshtë, ky mëngjes. Qiejt e ngrysur pa lejlekë Dhe shirat pa ylber në mes. Dhe thënia e vjetër e Heraklitit Seç m’u kujtua
Ai erdhi ne mbremje i pire afer vatres u ul, u step. Kasketa e vjeter, e nxire, gazeta e dites ne xhep. Pse kihs pire nuk e tregoi nena tha: “Ku ta dish!” dikush vjershat e djalit te madh ne gazete kritikuar kish. Ne klub plot potere te tymte, ne gazete i treguan nje vend
Ka kohë që s’shihemi dhe ndjej si të harroj une dalëngadal si vdes tek une kujtimi yt si vdesin flokët dhe gjithçka. Tani kërkoj poshtë e lartë një vend ku ty të të lëshoj nje strofë a notë, a një brilant ku të të lë, të puth, të shkoj. Në s’të pranoftë asnjë varr asnjë
