Këshilla për jetën nga Schopenhauer

Njeriu i pasur së jashtmi, por mjeran përbrenda, përpiqet më kot të zëvendësoj mjerimin e brendshëm me pasuritë e tij. Në këtë mënyrë, varfëria e brendshme bëhet më në fund, shkaku i mjerimit.

–

Njeriu sa më shumë që ka në vetvete, aq më pak ka nevojë për botën jashtë tij, aq më pak vlejnë të tjerët. Lartësia e gjeniut qon te mungesa e shoqërizimit. Nëse mund të zëvendësohej cilësia e shoqërisë me sasinë, ndoshta do t’ja vlente të jetohej në botë; por megjithatë, nga njëqind të çmendur bashkë, zor se mund të nxjerrësh një të mençur.

–

Dhimbja dhe mërzia janë dy armiq të lumturisë njerëzore

– Arthur Schopenhauer